قرعه یک آزمون دیگر انتخاب شهردار پیش روی شورای متخصصین افتاده است، شورایی که بیش از هر چیز دیگری سرپرست و شهردار معرفی کرده است و این مهم در نوع خود کم نظیر که نه بینظیر و دست نیافتنی است.
براستی چه اتفاقی برای بلدیه کهن شهر شوشتر روی داده که هیچکس آن را گردن نمیگیرد یا بهتر است بگوییم عطای آن را به لقایش می بخشد، پر واضح است که کار کردن با شورای متخصین یک فرد مشابه و متخصص میطلبد.
در روز گذشته نام بهنام مریدی بعنوان گزینه شهرداری مطرح شد که سریعاً این مطلب توسط وی تکذیب شد و گفت هیچگونه مذاکره ای از سوی شورا با وی صورت نپذیرفته است. و قرص و محکم پای کار انتخابات مجلس ایستاده ام.
اگر در یوم جاری نام حسین پنبه دانه پور عضو شورای شهر و فرماندار سابق بعنوان گزینه شورای شهر جهت تصدی سمت شهرداری به میان آمد جای تعجب ندارد. زیرا اراده ی لازم جهت انتخاب شهردار لایق و با کارنامه در این شورای وجود ندارد و بیشتر شبیه تسهیل کننده فضای جریان سیاسی مورد نظر خود هستند.
چه شده که در پس تمام تصمیمات مهم شورا در خصوص انتخاب شهردار ناخوداگاه یاد انتخابات اسفندماه مجلس شورای اسلامی می افتیم.
از قرار معلوم شورای متخصصین به دنبال مدیریت فضای شهری با فرمول سرپرست-شهردار است تا از فرآیند انتخابات مجلس شورای اسلامی عبور کنند و به سرمنزل مقصود خود برسند.
بهتر است شورای متخصصین از شوخی با نام افراد به گفته نائب رئیس شورا دست بردارد (اشاره به دیالوگ اکبرزاده عضو محترم شورای شهر با محمد حافظی زاده دیگر عضو شورا در صحن شورا) و همچنین علیرضا شیخی دیگر گزینه شورا جهت تصدی سمت شهرداری که شیخی چندی نگذشت از اساس موضوع مذاکره با شورا را پس از طرح در مرحله اولیه رد کرد.
استیصال و درماندگی شورای شهر در انتخاب شهردار به اینجا ختم نخواهد شد احتمال مطرح شدن افراد فاقد صلاحیت را مجدداً باید در نظر گرفت. افراد توانمند و کاربلد نیز با این شورا کار نخواهند کرد (همانند دکتر جافری شهردار مستعفی سابق). بی شک در اذهان مردم مهر مدیریت شوخی گونه فضای شهری بر پیشانی اعضای شورای شهر حک شده است و تا سالهای سال از آنها به این نام یاد خواهند کرد.
