حلقه های سیاسی، تولید ملی و اقتصاد مقاوتی در کشت و صنعت کارون

به گزارش سفیرشوشتر ، روزنامه نگار و خبرنگار مطبوعات محلی (خوزستان-شوشتر) و کثیر الانتشار کشوری جهانگیر ترکستانی:حلقه های سیاسی، تولید ملی و اقتصاد مقاوتی در کشت و صنعت کارون

بر هیچ کس پوشیده نیست که در دنیای نه چندان دوستانه امروز«اقتصاد» شاهرگ حیاتی  هر کشور ودر پیرامون آن«فرهنگ» نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است و مقام معظم رهبری نیز سال جاری را برای رسیدن و نیل به هدف های والا و افق های روشن به سال «فرهنگ» و «اقتصاد» نامگذاری کردند تا توجه مسئولین و مردم بیشتر معطوف این دومقوله مهم و کلیدی گردد، و به دنبال آن در روزها و ماه های سپری شده در مناسبت های مختلف بارها و بارها«اقتصاد مقاومتی» رابه مسئولان دولت، نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی،فعالان اقتصادی و عامه مردم یادآور شده و ضرورت و توجه ویژه به این مقوله مهم را مکرراً مورد تأکید قرار داده اند.

شک نباید کرد که دغدغه های درست،بجا و هوشمندانه ایشان در خصوص اقتصاد مقاومتی یک موضوع را به خوبی  روشن می سازد، و آن نیز رسیدن به سقف تولید ملی و تولیدات داخلی به ویژه تولیدات بخش کشاورزی در قالب فعالیت های «اقتصاد مقاومتی» است و در این خصوص هیچ شک و تردیدی و جود ندارد.

اما این امر مهم و حیاتی در شرکت کشت و صنعت کارون،بزرگترین تولید کنده شکر سفید ایران و خاور میانه  و یکی از اقطاب مهم اقتصادی استان و کشور دنبال نمی شود و تولیدات این مجتمع عظیم طی چند سال اخیر کاهش چشمگیری داشته و این روند طی چند ماه اخیر به ویژه از اواخر بهمن ماه سال گذشته  تاکنون، بعلت فقدان مدیریت عامل و سر در گمی اعضاء هیئت مدیره این شرکت که تحت پوشش بانک کشاورزی(صاحب سهام اصلی) اداره می شود، به اوج خود رسیده است.

نبود مدیریت عامل و دنبال روی از یک سیاست منسجم و تعریف شده برای برنامه های آتی این مجتمع عظیم ملی بویژه در شرایط فعلی که زمان فعالیت های کاشت محصول نیشکر،داشت، تعمیرات سالیانه و دوره ای کارخانه و متعاقب آن برداشت به موقع محصول آسیب پذیر نیشکر است، علاوه بر ضرر و زیان های هنگفت و جبران ناپذیر به تولید ملی و فاصله گرفتن از«اقتصاد مقاومتی» به افزایش نرخ بیکاری و تبعات زیان بار آن در منطقه دامن می زند؛ و باید بپذیریم که نرخ بالای بیکاری در شهرستانهای شوشتر،دزفول و گتوند باعنایت به شاخص نرخ بیکاری در کل کشور، عدم فعالیت این مجتمع با تمام توان و ظرفیت اسمی آن است؛ و شاهد این مدعا فعالیت تمام قد این مجتمع در دهه۸۰  با تولید ۱۷۰ هزار تن شکر سفید وافزون بر۱۵ هزارنفر شاغل؛ و امروز(سال زراعی ۹۲-۹۳)با تولید کمتر از ۷۰ هزارتن شکرسفید وحدود ۳هزار نفرشاغل به صورت نیمه فعال به سختی و با ده ها مشکل ریز و درشت جدی در صدد ادامه حیات است.

از طرفی دیگر، درهیچ کجای دنیا سراغ نداریم که تولیدات داخلی را کنار گذاشته و یا به آن بی توجه باشند و درعوض، دست به دامن بیگانگان برای واردات،آنهم کالاهای اساسی مانند شکر و امثالهم گردند،مضاف برآن تولیدات ملی و داخلی به طرق مختلف و گوناگون، دارای مزیت های فراوانی مثبتی، منجمله ایجاد اشتغال مستقیم و غیر مستقیم،استقلال اقتصادی، امنیت جامعه و… را به دنبال دارد.

به نظر می رسد این مسئله آنقدر بارز و روشن است که جای هیچگونه شک و تردیدی باقی نمی ماند و مسئولین زیربط به ویژه مدیریت پایتخت نشین بانک کشاورزی،دست اندر کاران شوشتر و استان خوزستان باید برای برون رفت این شرکت از حلقه تنگ مشکلات و عملیاتی نمودن موضوع «اقتصاد مقاومتی» با انتصاب مدیر عامل و هیئت مدیره ای توانا و خلاق راه  را برای ر سیدن به ظرفیت اسمی تولید ۲۰۰ هزار تن شکر سفید در سال هموار سازند، گر چه برخی ذهن های نه چندان نیرومند و البته به احتمال قوی دلبسته به منافع زودگذر گروهی و فردی،آن را نمی بینند، اما اکنون وقت آن رسیده است که برای خروج از رکود و توجه به موانع تولید و برطرف کردن آنها اجازه ندهیم بیش از این به اقتصاد و تمامییت این مجتمع عظیم ملی که می تواند۲۰ هزار وابسته شغلی مستقیم و غیر مستقیم داشته باشد لطمه وارد گردد.

و سخن آخر اینکه،تولید شکر و فرآورده های با ارزش آن در درون مرز های کشور و با دستان توانا و پرتلاش کارگران این مرز و بوم، با سپردن امور به دست مدیران توانا،دانا، خلاق ومتخصص و البته متعهد با استفاده از سایر ظرفیت های بالقوه داخلی و«پرهیزاز،پرهیزاز،پرهیز»ازحلقه های سیاسی،باندی،جناحی و گروهی، کاری شدنی است و درآن صورت تردید نداشته باشیم که برای رسیدن به اقتصاد مقاومتی و یا خود اتکایی که خواست مقام معظم رهبری است در مسیر صحیحی گام برداشته ایم و قبول داشته باشیم کشت و صنعت کارون یک مجتمع عظیم تولیدی است.

این ر اهم بدانید این مجتمع کارگری بزرگتر ین تولید کنند شکر سفید در ایران و خاورمیانه، در شمال استان خوزستان و در حومه شوشتر واقع شده است و در صورت توجه دولتمردان می تواند در سنگر نبرد تا قطع وابستگی  کامل به واردات گران قیمت شکرسفید نقش ارزنده ای را ایفاء کند.