اگر در اواخر اسفندماه آکواریم های پر از ماهی قرمز در کنار پیاده روهای پر زرق و برق شهر حکایت از فرا رسیدن نوروز را دارند این روزها سینی های پر از زولبیا و بامیه مژده فرارسیدن ماه مبارک رمضان را می دهند.
به گزارش سفیر شوشتر،ماه رمضان، ماه خوبی ها، ماه خوب خدا، ماه انس با قرآن، ماه راز و نیاز با خالق هستی ، ماهی که یک ماه به ما فرصت می دهد به گذشته برگردیم و با خود بیندیشیم که در گذر زمان طی سالی که گذشت چه کردیم، چقدر برای خودمان، چقدر برای آدم های اطرافمان و چقدر برای جامعه مفید بوده ایم و یا بالعکس خدای ناکرده چقدر و به چه میزان مسبب کاستی ها و نارسایی ها و ناهنجاری های درونی و بیرونی بوده ایم.
رمضان ماه خودشناسی و حتی گاه دیگر شناسی هم هست، ماه ویرایش زندگیست، ماهی که نفس را تزکیه می کند و به ما قدرت بخشندگی می دهد تا در مقابل عظمت بخشایشگر بزرگ و مهربان سر تعظیم فرو بیاوریم و خوراک جسم را کنار بگذاریم و در پی تأمین خوراک روح باشیم.
رمضان ماه ضیافت الله هست، در پای مائده یکتای بی همتا ساده باشیم و صمیمی و خودمان باشیم، آنچنان که خلق شده ایم؛ کینه ها و کدورت ها را کنار بگذاریم و با خودمان و جهان پیرامونمان آشتی کنیم، دیو زشتی ها را از ذلال روحمان دور کنیم و فرشته مهربان خوبی ها را به زندگیمان دعوت کنیم و «مولوی» وار به هستی بنگریم و از فرصتی که خدای مهربان در اختیار مان گذاشته است نهایت بهره را ببریم.
((این دهان بستی دهانی باز شد
تا خورنده‌ی لقمه های راز شد
لب فرو بند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی کن شتاب
گر تو این انبان ز نان خالی کنی
پر ز گوهرهای اجلالی کنی
طفل جان از شیر شیطان باز کن
بعد از آنش با ملک انباز کن
چند خوردی چرب و شیرین از طعام
امتحان کن چند روزی در صیام
چند شبها خواب را گشتی اسیر
یک شبی بیدار شو دولت بگیر))
نویسنده:جهانگیر ترکستانی
