مراسم معارفه آقای دکتر محمد افشار در سمت جدید مدیریت شبکه بهداشت و درمان و مجتمع آموزش عالی شهرستان مسجدسلیمان با حضور آقای ظاهری نماینده محترم شهرستانهای مسجدسلیمان، لالی، اندیکا و هفتکل و همچنین دکتر بوستانی معاونت آموزش و دکتر حسینی زاده مشاور رییس دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در حالی انجام شد که این پرسش را به همراه خود در پی داشت چرا دکتر افشار در سمت پیشین خود به عنوان معاون بهداشت دانشکده علوم پزشکی شوشتر که چند ماهی بیشتر نیز از تصدی آن سمت نمی گذشت؛ نماند و عطای خدمت در این کسوت را به لقایش بخشید؟
پایگاه تحلیلی خبری سفیرشوشتر;
مخاطب این پرسش صریح و پرسش های بی شمار دیگری که برای روشن شدن اذهان و افکار عمومی لازم است تا پاسخی روشن و مستدل به آن‌ها داده شود، قطعا در وهله اول شخص نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی است و در گام بعدی رییس دانشکده علوم پزشکی شوشتر آقای دکتر ابول‌نژادیان خواهندبود.
از نماینده محترم می پرسیم که در شهرستان شوشتر چه اتفاقاتی می افتد که نیروهای کارآمد، توانمند، ارزشی و ولایتمدار که دل در گرو آبادانی و پیشرفت این خطه محروم و مستضعف دارند، این چنین مورد بی مهری و هجمه و فشارهای سنگین قرار می‌گیرند که فضای کار و مدیریت جهادی در شوشتر از آن‌ها سلب و گرفته می شود؟
چرا شعار زیبای تغییر برای پیشرفت خلاف کنه و ذات اصلی خود تبدیل به محملی برای برکناری افراد متخصص و کارآمد در حوزه های مختلف از جمله حوزه مهم بهداشت و درمان شده است؟
چه افرادی در این جریانات مسموم و بی سرانجام نقش دارند و چه طرفی از این عزل و نصب ها می بندند؟
چرا افراد برکنار شده سریعا و اتفاقا در بهترین مناصب و بالاتر از جایگاه های قبلی خود در شهرستان های دیگر یا حتی در مرکز استان به کار گرفته می شوند؟
دلیل کنار گذاشتن رئیس موفق اداره تعاون روستایی شوشتر که چندین سال پیاپی بعنوان مدیر نمونه استانی مورد تقدیر قرار گرفت چه بوده؟
نمایندگان شهرستان های دیگر در این افراد چه خصوصیات و ظرفیت های بارزی می بینند که برای افراد برکنار شده از ادارات شوشتر بها و ارزش قائل شده و از وجود و تفکرات آن‌ها در مناصب مدیریتی شهرهای خود استفاده می کنند در صورتی که نماینده محترم شوشتر آن ظرفیت ها را نادیده گرفته و همچنان سوار بر قطار تغییر برای پیشرفت کذایی خود در حال پیاده کردن افراد و تبدیل آن به یک قطار تک سرنشین است؟
سوالات از نماینده محترم بسیار است که البته به وقتش درباره آن‌ها بیشتر سخن خواهیم گفت و انتظار داریم که نماینده محترم نیز به عنوان وکیل امین مردم و کسی که به آراء همین مردم برای دوره های بعد نیاز داشته و رجوع خواهدکرد؛ پاسخ روشن و بدون ابهامی بدهند.
اما اصلی ترین سوال از دکتر ابول‌نژادیان رییس دانشکده علوم پزشکی شوشتر این است که بعد از حدود دو سال اندی از انتصاب جنابشان به این سمت آیا هنوز که هنوزه ارنج تیم مدیریتی خود را به درستی یافته اند یا خیر؟
به نظر می رسد که برکناری یا استعفای -یا هرچیز دیگری که شما فکرش را می کنید- آقای دکتر محمد افشار پیامی را در خود نهفته باشد که چشم بصیر و گوش شنوا و البته عقل سلیم به آن خواهد رسید: “فضای کار و خدمت امن و بدون حاشیه در این اداره مهیا نیست”.
این دهمین یا یازدهمین برکناری یا استعفا یا … یک معاون دانشکده در طی این دو سال و اندی است که اتفاقا رکورد بسیار جالبی است که جا دارد در کتاب رکوردهای گینس ثبت شود و البته با احتساب برکناری مدیران و مسئولین رده بالا، رکورد مورد نظر وضعیت بغرنج تری هم پیدا می کند.
از این همه عزل و نصب معاونین و مدیران چه نتیجه درخشانی برای حوزه بهداشت و درمان و بالاخص مردم که گیرندگان خدمات این حوزه ها هستند؛ حاصل شده است؟
آیا واقعا وضعیت بهتر و عالی تر از گذشته شده است؟
شواهد اما چیزهای دیگری را نشان می دهد. علاوه بر نارضایتی میان کارکنان آن اداره، افزایش موج نارضایتی مردم از خدمات ارایه شده علیرغم ساخت و سازهای انجام شده نشان می دهد که هدفگذاری سه ساله اخیر چندان راه به جایی نبرده و هدف اصلی یعنی ارتقاء خدمات در این حوزه ها که اتفاقا برای مردم بسیار مهم و حیاتی است و پیرو آن رضایتمندی مردم، فدای مسایل حاشیه ای فارغ از متن اصلی وظایف و عملکردهای مصرح در این حوزه ها شده است.
به نظر می رسد برای برون رفت از این وضعیت لازم است دیدگاه حاکم بر این اداره و سایر ادارات شهرستان در خصوص فراهم کردن فضای مناسب برای مدیریت و تصمیم گیری و تصمیم سازی در مواقع خاص و بحرانی تجدیدنظر اساسی یابد و شعار انتخاباتی “تغییر برای پیشرفت” در سال سوم دوره نمایندگی نماینده کنونی به شعار امنیت ساز “تثبیت برای پیشرفت” تبدیل شود تا شاید افراد با امنیت خاطر بیشتری میل و رغبت به ادامه کار و فعالیت در این دو شهرستان محروم داشته باشند.
