به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در نیمهی دوم دیماه ۱۳۵۷ تیهری دژاردن خبرنگار ویژهی روزنامهی «فیگارو» چاپ پاریس، گفتوگویی اختصاصی با شاه درباره اوضاع درهمریخته کشور و اعتراضات علیه او انجام داد. او همچنین توانست به نظر سرلشکر خسروداد فرمانده هوانیروز نیروی زمینی ارتش (یکی از امضاکنندگان اعلامیهی بیطرفی ارتش در ۲۲ بهمن ۵۸) درباره خروج احتمالی شاه از کشور دست یابد. تحلیل این خبرنگار از گفتوگوهای یادشده که روز سهشنبه ۱۹ دی ۵۷ به نقل از خبرگزاری فرانسه از پاریس در کیهان بازنشر شد به این شرح بود:
تیهری دژاردن فرستادهی ویژهی روزنامهی «فیگارو» چاپ پاریس که مصاحبهای اختصاصی با شاه ایران انجام داده دیروز گزارش داد شاه ایران «در حال حاضر معتقد است که اگر به خارج برود و بختیار را تنها بگذارد مذهبیون او را برکنار خواهند کرد.»
فرستادهی روزنامهی فیگارو عقیده دارد که «شاه در این لحظه به کودتای سال ۱۹۵۳ میاندیشد. سناریو وسوسهانگیز است: او به خارج میرود، هرج و مرج شروع میشود، حمام خون راه میافتد و ارتش و همچنین اکثریت خاموش او را فرا خواهند خواند.»
ولی میافزاید: «این ریسک است، یک قمار احمقانه است که شاه در دست زدن به آن تردید دارد. او متقاعد شده است که سه ماه بعد از خروجش مردم تاسف خواهند خورد، ولی تردید دارد که مردم او را فرا بخوانند و معتقد است که بیتردید حق ندارد این درس را رایگان به کشورش بدهد. اما چه باید کرد. تا زمانی که در ایران باشد دولت بختیار شانس بسیار ناچیزی برای به راه انداختن کشور دارد. شاید بختیار بتواند با قبولاندن اینکه شاه به خارج میرود موفق بشود قلب از کار افتاده کشور را به میزان ناچیزی جان و توان دهد و چرخ کارها را به حرکت درآورد. باری، برای مدتی او به حد کافی قوی خواهد بود تا بهتنهایی خود را نگهدارد. سپس شاه با رفتن به مرخصی واقعی به او فرصت خواهد داد همه چیز را رو به راه کند.»
روزنامهنگار فرانسوی مینویسد:
در مورد وضع فعلی کشور، شاه ایران «اکنون متقاعد شده است که کمونیستها نقش اصلی را به دست دارند. آنها سرویسهای مرکزی خود را سازمان دادهاند، و شروع به استقرار در جایی کردهاند که خمینی برایشان فراهم کرده و آمادهاند بسان ابلیس، در زمان مناسبت از جایگاه خودشان بیرون بجهند.»
سرانجام فرستادهی ویژهی فیگارو به بیانات ژنرال خسروداد «مرد قدرتمند ارتش» دست یافته است. ژنرال خسروداد میگوید: «در این لحظه موضوع رفتن اعلیحضرت همایونی، حتی برای گذراندن تعطیلات مطرح نیست زیرا اگر ایشان بروند کمونیستها بر کشور دست خواهند یافت و این چیزی است که ارتش هیچوقت نخواهد پذیرفت. وانگهی ارتش رژیمی را نخواهد پذیرفت که شاپور بختیار یا یکی از شخصیتهای جبهه ملی آن را اداره کنند. ارتش شاه را میخواهد به خاطر منافع کشور. و اگر بختیار مانع از خروج اعلیحضرت همایونی نشود قبر خودش را کنده است.»
۲۵۹