سازه‌های آبی شوشتر در آستانه سالگرد ثبت جهانی، همچنان در خطر نابودی
میراث فرهنگی و گردشگری – پنج سال از ثبت سازه‌های آبی شوشتر در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از قدیمی‌ترین اسناد دانایی ایران می‌گذرد. اما در حالی که این میراث همه مردم جهان رو به زوال است، دستگاه متولی برای سالروز ثبت جهانی شوشتر اقدام به برگزاری جشن کرده است.
به گزارش سفیر شوشتر، در حالی که آثار تاریخی شوشتر با مشکلات متعددی همچون رانش خانه مرعشی، جمع آوری فاضلابها از نهر گرگر، امحاء خانه‌های خریداری شده مشرف به آبشارها، عدم ساماندهی بند میزان، عدم نظافت محیطی در پل شادروان و بند خاک، عدم استحکام بخشی و ریزش برخی از سازه‌های آبی مواجه هستند، پایگاه جهانی سازه‌های آبی تاریخی شوشتر، به برگزاری برنامه‌های تبلیغاتی از جمله جشنواره غذا می‌پردازد.
با وجود آن که پس از ثبت جهانی هر اثر تاریخی، مدیران آن مجموعه متعهد به مدیریت و حفاظت از آن اثر می‌شوند اما پس از گذشت پنج سال از ثبت جهانی سازه‌های آبی شوشتر و در آستانه نخستین جشن سالروز ثبت جهانی این آثار تاریخی، آنچه که از میراث جهانی شوشتر باقی است محل دفع فاضلابها و زباله‌هاست.
فضای زیبای روبروی چشمه که با سلیقه تمام برای برپایی مراسم آیینی انتخاب شده بود، تبدیل به مکانی برای سرریز و دفع فاضلابهای منازلی شده که نه تنها بدون مجوزو خلاف قانون بنا شده اند، بلکه حتی به حریم منظری بنا آسیب رسانده، و اصالت وموجودیت بنا را خدشه دار کرده است.
خاصیت اسیدی این فاضلابها گام بلندی را در فرسایش این بنا در طی سالهای اخیر برداشته، و نه تنها درخت کهنسال صدر کنار غار را که زمانی محترم و مکانی برای بستن دخیل و روشن کردن شمع بود خشکانده، بلکه خاطره قداست محل را نیز از یادها برده است.
وضعیت بنای توکمری نیز بهتر از این نیست و آسیبی که بر نقوش روی دیواره‌های داخلی بنا وارد شده قابل جبران نخواهد بود؛ درون بنا محلی برای تجمع اوباش و اراذل گشته و بوی تعفّنی که فضای اتاق را پر کرده حتی نزدیک شدن به بنا را با مشکل مواجه می کند.
با این حال ساخت و سازهای غیر مجاز منازل مسکونی بدون بررسی شرایط بهداشتی و کانال کشی فاضلاب و دفن امواتی که در این منطقه و در بالای بنای سوزنگر در گلزار صورت می گیرد و باعث آلودگی سفره‌های زیرزمینی آب می شود تنها بخشی از بی توجهی دستگاه‌های شهری در خصوص این منطقه تاریخی است.
در پرونده ثبت جهانی شوشتر ۱۳ اثر از این پهنه تاریخی به ثبت رسیده اما همه تلاش‌ها برای تحقق ثبت این میراث جهانی مانع نمی‌شود که یونسکو با توجه به اوضاع مدیریتی و حفاظتی یک اثر، آن را در فهرست آثار تحت خطر قرار ندهد و پس از آن از فهرست میراث جهانی خارج نکند و نشان میراث جهانی را از این کهن‌شهر ایرانی بازپس نگیرد.
منبع:خبر انلاین
