نقل است حدود ۴ قرن پیش جمعی کوچک از مؤمنان شهرشوشتر براساس اعتقادات مذهبی برای راز و نیاز و عبادت و نهایتاً به امید زیارت امام عصر (عج) در تپه های اطراف شهر شوشتر گرد هم جمع می شدند و به چله می نشستند.
معمولاً یک نفر به طور داوطلب مختصری غذا جهت صرف نهار حاضرین مهیا می نمود و میزبانی جمع را به عهده می گرفت و پس از عبادت و صرف نهار مجدداً به شهر برمی گشتند.
به گزارش سفیر شوشتر،در یکی از روزهای چله به وقت صرف نهار شخصی ناشناس با لباسی ساده و آراسته به جمع آنان ملحق شد و چون سفره نهار گسترده بود از وی خواستند تا اجابت کند و با آنها مشغول خوردن ناهار شود و او نیز با تواضع و فروتنی دعوت آنها را پذیرفت و در صرف غذا با آنها همراه گردید و در پایان به آنها گفت: مرا تعارف کردید و من هم بی درنگ دعوت شما را پذیرفتم و اکنون من از شما دعوت می کنم تا فردا در همین وقت و در همین مکان برای صرف ناهار مهمان من باشید و من در انتظار شما در همین جا خواهم بود.
مؤمنان شوشتری به تصور اینکه شخص رهگذر فقیر یا سائلی است که محتاج کمک بوده و برای دریافت کمک یا صرف ناهار در آنجا حاضر شده است با خود فکر کردند مبادا آن شخص برای اینکه درصرف ناهار با آنها همراه شده اینک در معذورات افتاده و قصد جبران ناهار صرف شده را دارد و شاید از عهده پذیرایی چنین جمعی عاجز و درمانده باشد، لذا از اجابت این درخواست مردد بودند تا نکند رهگذر ناشناس به زحمت و دردسر بیفتد، اما نهایتاً با مشورت همدیگر این دعوت را پذیرفتند.
چله نشینان مؤمن و شیفته امام عصر صبح روز بعد طبق روال در محل حاضر شدند و بر خلاف روز های قبل خیمه ها و سراپرده های ملوکانه ای یافتند که تا به حال در این منطقه ندیده بودند و با تعجب و حیرت به ذکر الله اکبر پرداختند؛آنان به محض ورود به آن خیمه گاه با مهمان روزگذشته ی خود روبرو شدند که بزرگوارانه و بسیار متواضع در انتظارشان بود. پس از سلام واحوالپرسی، به وقت ناهار، برخلاف غذاهای متداول و معمول منطقه، غذاهای عالی و متناسب با آن سراپرده و خیمه گاه برسفره چیده شده بود که به نظر می آمد خوردنی ها از پایین دره به آنجا آورده شده بودند.
میزبان غریبه؛ با مهربانی از آنها پذیرایی کرد و از اینکه دعوت او را پذیرفته اند خوشحال و از آنان تشکر و قدردانی نمود و به گرمی با آنها خداحافظی کرد.چله نشینان مؤمن شوشتری پس ازخداحافظی از میزبان مهربان وترک محل پذیرایی و طی کردن مسافتی کوتاه، به ناگاه به خود آمدند و از همدیگر پرسیدند این همه امکانات، غذاهای بسیار خوب،خیمه های زیبا،فرش های تمیز و نیکو نمی تواند متعلق به یک فرد معمولی باشد و این اتفاق را یک امر غیبی می دانستند و برای دیدن آن خیمه گاه و سراپرده ها دوباره به پشت سر خود نگاه کردند اما در کمال تعجب و ناباوری جز بیابان و تپه های کوچک و بزرگ همیشگی اطراف شوشتر چیز دیگری مشاهده نکردند.
این جمع کوچک، اما مؤمن و وارسته تازه متوجه شدند که میزبان مهربان ناشناس، امام عصرشان بوده است که به آنان لبیک گفته و در جمع کوچک و ساده آنان حضور پیدا کرده است.
این جمع کوچک، اما مؤمن و وارسته تازه متوجه شدند که میزبان مهربان ناشناس، امام عصرشان بوده است که به آنان لبیک گفته و در جمع کوچک و ساده آنان حضور پیدا کرده است.
سرانجام این قضیه به سرعت و دهان به دهان در میان مردم شهر پخش شد، و مردم شوشتر که امروز به دارالمؤمنین مشهور و معروف است فوج فوج برای زیارت و تبرک، به تپه های الله اکبر سرازیر شدند و محل آن خیمه گاه را محل تیمن و تبرک و عبادت برای خود قرار دادند و بتدریج عاشقان و دلباختگان آن حضرت در آن محل ساختمان هایی بنا نمودند و شب های چهارشنبه برای توسل به آنجا می آمدند و تا پاسی از شب به دعا و راز و نیاز مشغول می شدند.
گرچه امروز افزون بر۴ قرن از میزبانی و میهمانی جمع کوچک تپه های الله اکبر شوشتر می گذرد، اما، فرزندان خلف و مؤمن آن جمع کوچک امروز جمعیتی بزرگ هستند که از مسجد آل طیب پس از اقامه نماز مغرب و عشاء همراه با امام جماعت این مسجد بار دیگر به احیای این سنت نیکو برخواسته اند و شب های چهارشنبه هرهفته در بقعه متبرکه صاحب الزمان حاضر می شوند و ضمن بر پایی نماز زیارت، به ذکر دعای توسل و راز و نیاز و دعای فرج می پردازند. البته ایوان های متبرکه مقام صاحب الزمان(عج) چهارشنبه شب ساعاتی قبل از شروع مراسم، مملو از جمعیت مشتاقی بود که با شورو هیجانی زایدالوصف از اقصی نقاط شهر در انتظار نماز گزاران مسجد آل طیب و خطیب جماعت این مسجد بودند،حضور پررنگ اقشار مختلف مردم به ویژه جوانان و نوجوانان حال و هوای معنوی خاصی به این مراسم داده بود.
حجت الاسلام سید محمد کاظم آل طیب امام جماعت مسجد آیت الله آل طیب در گفتگوی کوتاه در همین خصوص گفت:هدف از احیای مجدد این سنت نیکو وحسنه توسل به ائمه اطهار و پیروی از آموزه های دینی بویژه برای مصون نگه داشتن نسل جوان که امروزه به طرق گوناگون مورد هدف دشمنان اسلام قرار گرفته اند می باشد.
وی در ادامه خاطر نشان کرد این محل مقدس بر اساس یک واقعیت عینی شکل گرفته و مردم شوشتر و اساساٌ کسانیکه با این مکان شریف آشنا و پیشینه ی تاریخی آن را می دانند مکانی بسیار والا و عزیز است تا جائیکه این محل را جمکران خوزستان نیز نام نهاده اند.
آل طیب در پایان گفت:امید واریم در آینده شاهد حضور همه مشتقان به آن حضرت از شوشتر و سایر شهر های استان و حتی دیگر هموطنان از اقصی نقاط کشور اسلامیمان،؛ ایران باشیم.
آل طیب در پایان گفت:امید واریم در آینده شاهد حضور همه مشتقان به آن حضرت از شوشتر و سایر شهر های استان و حتی دیگر هموطنان از اقصی نقاط کشور اسلامیمان،؛ ایران باشیم.
گفتنی است بقعه متبرکه صاحب الزمان(عج) که از معروفترین بقاع شوشتر و در شمال شرقی این شهرستان بناشده است ،دارای حیاط و سکوی وسیع با حال و هوایی روحانیست و حجره هایی برای آرامگاه اشخاص دارد، گنبد و گلدسته های این بنا با کاشی های سبز ،آبی و فیروزه ای روح هر تازه واردی را صیقل می دهد و تن خسته را نیرویی دو چندان برای عبادت و راز و نیاز به خالق هستی می دهد، از طرفی این بقعه،از کفش کن، ایوان و دو غرفه تشکیل شده است و در داخل بقعه علاوه بر منبر سنگی تاریخی که اطراف آن را با ضریحی زیبا محصور کرده اند ،دو سنگ قبر با تاریخ های۱۳۲۲ و ۱۳۲۹ق دیده می شود.ضمن اینکه در سال های اخیر به همت جمعی از مردم خیر تعمیرات و نوسازی های کلی و اساسی در آن بعمل آمده است که البته کافی نیست.
بدنیست بدانید متولی این بقعه اداره اوقاف شهرستان شوشتر است که علاوه بر پیگیری نوسازی این مکان مقدس به توسعه ی قبرستان اطراف آن می پردازد.
نویسنده:جهانگیر ترکستانی
