با پایان هفته بیست‌و‌هفتم رقابت‌های فوتبال در ایران، پرونده لیگ سیزدهم در سال ۹۲ بسته شد تا سه هفته پایانی و مهم فوتبال ایران در آغاز سال ۱۳۹۳ پیگیری و گره قهرمانی این مسابقات در ۲۱ فروردین سال بعد باز شود؛ گره‌ای که با نتایج هفته بیست‌و‌هفتم کور‌تر شد و فوتبال بی‌تماشاگر ایرانی به روزهای داغ خود رسید.
به گزارش «تابناک»، تعطیلی سی و چند روزه رقابت‌های فوتبال در لیگ ایران، شاید بزرگ‌ترین مشکل این روزهای تیم‌های لیگ برتری باشد که پنج تیم آن برای قهرمانی تلاش می‌کنند و پنج تیم دیگر برای سقوط نکردن به دسته پایین‌تر! وگرنه فوتبال سرد و کسل کننده یاران در هفته بیست و هفتم، داشت به جاهای حساس و بازی‌های زیبایی می‌رسید که شکست سنگین استقلال در انزلی و پیروزی امیدبخش پرسپولیس در تهران، نقطه اوج آن بود و می‌شد انتظار داشت با گرم شدن هرچه بیشتر تنور رقابت‌ها، سه هفته پایانی زیبا و پر هیجانی همراه با آشتی تماشاگران با فوتبال داشته باشیم.
بنا بر این گزارش، نتایج هفته بیست و هفتم رقابت‌ها، چنان رقم خورد تا چهار تیم از پنج تیم صدر جدول به سود پرسپولیس بازی کنند و یاران علی دایی با یک پیروزی شیرین برابر صبا به رتبه سوم جدول برسند و با دو امتیاز اختلاف پائین‌تر از رقیب سنتی خود قرار گیرند.
هرچند پرسپولیسی‌ها به نسبت استقلال، بازی‌های آسان‌تری پیش روی دارند، انجام تنها یک بازی در خانه و رقابت با تیم‌هایی که از کاندیداهای سقوط به دسته پایین‌تر هستند، روزهای آسانی را برای آن‌ها در فروردین ماه رقم نزده است.
اما مهم‌ترین مشکل پرسپولیس نه بازی‌های این سه هفته که مشکلات بیرون زمین این تیم است که ممکن است تعطیلات یک ماهه رقابت‌ها به آن ضربه بزرگی بزند. وضعیت مدیریتی پرسپولیس، چنان بغرنج است که ادامه یافتن رقابت‌ها برای آن‌ها به مثابه یک سهم مهلک است؛ آن هم در حالی که سرمربی این تیم، مشکلات بیرون‌زمین فراوانی دارد؛ از مسائل مالی بگیر که شاید اعتراضات فراوانی برای این تیم فراهم کند تا مخالفان سرمربی این تیم که از هیچ کاری برای شکست دادن دایی فرو گذار نمی‌کنند.
محمد مایلی کهن که در این روز‌ها، انتقادات شدیدی را متوجه پرسپولیس کرده بود و حتی برای نشان دادن اعتراضش با لباس رفتگری به دیدن بازی استقلال نشست، شب گذشته نیز مصاحبه‌ای با فارس انجام داد و گفت: «فعلاً فقط به همین یک جمله کفایت می‌کنم که تا شاخ بزرگ‌بینی و خودخواهی این آدم را نشکنم و تا دماغ تکبر و غرورش را به خاک نمالم و او را متوجه این موضوع نکنم، یقین بدانید از پای نخواهم نشست»؛ این در کنار حمایت ضمنی پروین از مایلی کهن که در این روزهای تنش هیچ حمایتی از سرمربی خود نکرد و حتی برای حفظ آرامش تیم هم تلاش نکرد، خبر از روزهای بد پرسپولیس در یک ماه آینده می‌دهد. شاید اگر در جریان مسابقات یک ماه وقفه ایجاد نمی‌شد، پرسپولیس آسان‌‌تر به سوی قهرمانی رهنمون می‌شد؛ اما حالا اگر مسکلات داخلی بگذارند، باید به سه بازی سال آینده خود فکر کند.
استقلالی‌ها دو بار در کورس قهرمانی، وقتی می‌توانستند اختلاف خود با رقبا را کم کنند، از کورس قهرمانی عقب ماندند؛ نخست در بازی هفته بیست‌و‌پنجم بود که اگر گل دقیقه نود ادینهو نبود، می‌توانستند با دو امتیاز اختلاف بالا‌تر از دیگران قرار گیرند و دیگری همین هفته بیست و هفتم بود که تساوی فولاد و نفت با هم در حکم بفرما زدن برای استقلال بود که به صدر بنشیند؛ اما شکست سنگین این تیم در انزلی، امید‌ها را برای آبی‌ها بر باد داد و این تیم پس از بازی در رقابت‌های آسیایی ـ که به اندازه کافی برای این تیم نفس‌گیر و خسته کننده است ـ در سه هفته پایانی باید به مصاف نفت، فولاد و تراکتورسازی برود که دو تیم نخست از بخت‌های قهرمانی هستند. تنها امیدواری استقلال به میزبانی در دو بازی از این سه بازی است و علاوه بر این، آن‌ها امیدوارند با توجه به سابقه پیروزی‌های خوب برابر فولاد، بتوانند از گردنه‌های سخت سه هفته پایانی به سلامت بگذرند و از قهرمانی خود دفاع کنند.
رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا به رغم سفرهای طولانی و خسته‌کننده، می‌تواند آن‌ها را در کورس قهرمانی نگه دارد؛ اما نکته دیگر اینکه این زمان می‌تواند به بهبود مصدومان این تیم کمک کند و آن‌ها می‌توانند با تمام قوا به مصاف سه دیدار پایانی خود بروند.
صدر نشنین کنونی لیگ بر‌تر فوتبال ایران، امسال امیدهای فراوانی برای قهرمانی دارد. بازی‌های خوب و تکنیکی فولادی‌ها در کنار تیم خوب و بی‌حاشیه امسال آن‌ها، این امید را برای اهوازی‌ها ایجاد کرده که بتوانند برای دومین بار جام قهرمانی را بالای سرشان ببرند.
حاشیه‌های فراوان فوتبال ایران در کنار پرداخت‌های میلیاردی به بازیکنان بی‌کیفیت تیم‌های بزرگ پایتخت، موجب شده تا غیر از اهوازی‌ها و خوزستانی‌ها، فولاد در میان دیگر هواداران و علاقه‌مندان به فوتبال نیز طرفدارانی پیدا کند. نماینده فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا، باید در تعطیلات سی روزه لیگ به مصاف حریفان آسیایی خود برود و در سه دیدار پایانی خود با تراکتورسازی، استقلال و گسترش بازی کند؛ تنها دیدار مهم آن، بازی مهم استقلال و فولاد در اهواز است و از قضا، این تنها دیداری است که فولادی‌ها در اهواز دارند و دو دیدار دیگر خود را در تبریز برگزار می‌کنند. اهوازی‌ها خیلی امیدوارند در هفته بیست و نهم و با برتری برابر استقلال در همان اهواز جشن قهرمانی بگیرند.
نفت، دیگر تیم بی‌حاشیه‌ای است که از آغاز فصل در کورس قهرمانی بوده و از دیگر امیدهای طرفداران فوتبال بی‌حاشیه برای قهرمانی است. این تیم بر خلاف فولاد، پشتوانه طرفدار و حمایت‌های مردمی ندارد، ولی به پشتوانه سازمان‌دهی خوب تیمی و نداشتن حاشیه و بازیکنان جوان آینده‌دار و مربی خوب، در جایگاه چهارم قرار دارد و فقط سه امتیاز با صدر جدول، اختلاف دارد.
نفتی‌ها اما در این سه هفته، راه چندان آسانی در پیش ندارند؛ آن‌ها در تهران به مصاف استقلال می‌روند و در هفته پایانی نیز به مصاف سپاهان و در هفته بیست و نهم هم در تبریز مهمان گسترش فولاد هستند؛ بنابراین، اگر آنان قهرمان نشوند، با دو بازی حساس خود برابر استقلال و سپاهان، نقش مهمی در تعیین قهرمان دارند.
هم‌اکنون سپاهان در جایگاه پنجم جدول است و با صدر‌نشنی چهار امتیاز اختلاف دارد. آن‌ها در هفته بیست و هفتم دو امتیاز حساس را برابر مس قعر‌نشین از دست دادند، ولی هنوز در کورس قهرمانی هستند و امیدوارند بتوانند در سه هفته پایانی، کاری کنند که پنجمین جام قهرمانی لیگ بر‌تر فوتبال را از آن خود کنند.
نگاهی به بازی‌های این تیم، نشان می‌دهد که سپاهانی‌ها راه هموارتری از دیگران برای رسیدن به جام در پیش دارند؛ نخست اینکه آن‌ها در دو بازی میزبان هستند و دیگر اینکه دو بازی آن‌ها با دو تیمی است که نه در کورس قهرمانی و نه در خطر سقوط هستند و نه حتی شانس برای دریافت سهمیه آسیایی دارند، بلکه تنها بازی سخت آن‌ها در هفته پایانی برابر تیم نفت تهران است.
سپاهانی‌ها هم از این سانش برخوردارند که با بازی در لیگ قهرمانان آسیا در این سی و چند روز، چندان از جریان رقابت‌ها دور نمانند. بازی‌های سخت رقبا این امیدواری را برای اصفهانی‌ها ایجاد کرده که بتوانند به کسب جام امیدوار باشند.
اگر نتایج دور رفت رقابت‌ها را ملاک گیریم، پرسپولیس تهران به کمک تفاضل گل بالای خود، جام قهرمانی را از آن خود خواهد کرد و استقلالی‌ها در حسرت فرصت‌هایی که از دست داده‌اند، خواهند ماند. اگر با همین سناریو پیش برویم، لیگ سیزدهم مانند نخستین دوره لیگ بر‌تر خواهد شد و سرانجام این پرسپولیس است که بالا‌تر از استقلال جام قهرمانی را از آن خود خواهد کرد.
پرسپولیس در نیم فصل نخست خود در سه بازی، هفت امتیاز به دست آورد و اگر این هفت امتیاز را هم در این سه بازی پایانی لحاظ کنیم، آن‌ها ۵۵ امتیازی خواهند شد و در کنار استقلالی قرار خواهند گرفت که در سه بازی پایانی نیم فصل نخست پنج امتیاز کسب کرده بودند و این موجب می‌شود که پرسپولیس ۴۸ امتیازی و استقلال ۵۰ امتیازی در پایان هفته سی‌ام هر دو ۵۵ امتیازی شوند و اینجاست که بهترین خط دفاع لیگ با تفاضل بالای بیست گل جام قهرمانی را در اهواز بالای سر خواهد برد.
با استناد به نتایج دور رفت فولاد، نفت و سپاهان شانس چندانی برای قهرمانی ندارند. آن‌ها در سه بازی پایانی خود، ۲، ۵ و ۲ امتیاز به دست آورده‌اند که شاید به ترتیب در رده‌های چهارم، سوم و پنجم قرار گیرند.
در پایان باید گفت، سال جام‌جهانی موجب شده تا رقابت‌های امسال لیگ، فشرده‌تر برگزار شود؛ اما فشردگی و پیچیدگی جدول و مشخص شدن قهرمان در روز‌ها و هفته‌های پایانی، هنوز هم نتوانسته فوتبال ایران را گرم کرده و این پیر خسته، همچنان با بازیکنان پا به سن گذاشته و قهر تماشاگران با استادیوم‌ها روبه‌روست؛ شاید باید منتظر معجزه‌ای باشیم تا فوتبال ایران تکانی بخورد و سال بعد در هفته بیست‌و‌هفتم، آقای گل لیگ یک بازیکن چهل ساله با دوازده گل نباشد
