به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ ،مسجد حوض هرچند مهجورانه در گوشه‌ای از محله اودلاجان قرار دارد اما قدمت آن گواهی بر اهمیت این مسجد است.
همشهری نوشت:پیشینه این مسجد به ما می‌گوید که ۱۶۸ سال پیش و در سال ۱۲۳۵ شمسی به همت مرحوم ملا ابوالحسن مجتهد تهرانی ساخته شده است و در سال ۱۳۵۰ شمسی یعنی ۱۳۹۲ قمری تجدید بنا شده است. اهمیت نام ملاابوالحسن مجتهد تهرانی بر این مسجد ازآنجا است که به ما می‌گوید او جد اعلای میرزا ابوالحسن شعرانی بود که با اموال شخصی این مسجد را تأسیس کرد.
علامه شعرانی که سال‌ها در این مسجد نماز جماعت می‌خواند و جلسات تفسیر قرآن داشت از علمای تراز اولی و چندوجهی تهران به شمار می‌رفت. او علاوه بر فقه و اصول و تفسیر و حدیث و فلسفه و ریاضی و عرفان و کلام به زبان‌های فرانسه، ترکی، انگلیسی و حتی عبری تسلط کافی داشت و نقل می‌کنند وی زبان عبری را از یک روحانی یهود فراگرفته بود.
میرزا ابوالحسن شعرانی
بااین‌حال امروز مسجد آیت‌الله میرزا ابوالحسن که مردم محل آن را به نام مسجد حوض می‌شناسند بسیار مهجور مانده است. حاج مرتضی لبانی قاری، مدرس، مداح و از بازنشستگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که سال‌ها خادمی این مسجد را کرده، از پیشینه آن بیشتر باخبر است. او می‌گوید: «بنای این مسجد در سال ۱۲۷۳ قمری ساخته و در سال ۱۳۹۲ قمری تجدید بنا شده است. این مسجد در دوران ستم‌شاهی پایگاه انقلابیون بود و آیت‌الله ابوالحسن شعرانی سال‌ها به‌عنوان امام جماعت مسجد در آن نماز جماعت می‌خواندند. جلسات قرآن ایشان در این مسجد بسیار مشهور بود و من فعالیت‌های قرآنی‌ام پای منبر ایشان شکل گرفت.»
او باره نام مسجد که در مردم آن را به مسجد حوض می‌شناسند نیز می‌گوید: «مسجد در دهه ۵۰ قبل از تعریض خیابان، حیاطی بزرگ داشت که یک حوض هم در وسط آن قرار داشت. مردم به‌واسطه وجود این حوض، مسجد را به نام مسجد حوض می‌شناختند. البته قدیم هم همین‌طور بود. خیلی از مکان‌ها را به نام نمادی می‌شناختند. مثلاً تکیه رضا قلی خان و … اما در اصل مسجد به نام جد آیت‌الله ابوالحسن شعرانی است و ملک شخصی ایشان هم بوده است که برایش صیغه مسجد خوانده‌اند.»
